مهربان ترین من ، اگر اجازه بدهی می خواهم یک بار دیگر آن کنج مسجدت ، زیر پنجره همیشه باز دعایت بنشینم و نهال سبز محبتی که از سال گذشته همین روزها توی دلم جوانه زده را بیشتر و بیشتر آبیاری کنم، شاید روزی برسد که بتوانم از ورای شبنم های شاخ و برگ این نهال نو رس ، انعکاس ماه رویت را ببینم. شیرینی مناجاتت را به جان واژه هایم بریزم و این سه روز را در آغوشت بگذرانم ، آغوش خود ِ خودت. ببینم که لبخندت مدتی ست پررنگ تر شده برایم و آن وقت...کسی چه می داند ؟ شاید از شوق جان دهم!
ماه رجب است و اعتکاف نزدیک؛ التماس دعا از همگی :)
